Chirurgia plastyczna
Jest wiele dostępnych rozwiązań i metod operacyjnego leczenia przepuklin, jednak specjaliści coraz częściej decydują o wykonaniu zabiegu metodą laparoskopową ze względu na zmniejszenie bólu pooperacyjnego oraz zdecydowanie krótszy okres rekonwalescencji. Po operacji przepukliny laparoskopowo pacjent szybciej wraca do zdrowia i aktywności dnia codziennego. Dodatkowo operacja przepukliny metodą laparoskopową pozostawia bardzo słabo widoczne blizny. Nie każdy przypadek można jednak zoperować w ten sposób.
W przypadku, kiedy pacjent miał wcześniej zabiegi operacyjne okolicy, w której powstała przepuklina wykonanie zabiegu metodą laparoskopową może nie być możliwe ze względu na zrosty. W takich wypadkach lekarze rekomendują wykonanie operacji w sposób klasyczny, zwykle metodą Lichtensteina.
Operacja otwarta- klasyczna jest też zalecana w przypadku kiedy stan zdrowia pacjenta uniemożliwia przeprowadzenie zabiegu w znieczuleniu ogólnym.
Operacja przepukliny laparoskopowo
Zdecydowana większość chirurgów preferuje beznapięciowe metody leczenia przepukliny, czyli takie, w przebiegu których wykorzystuje się syntetyczne siatki wzmacniające powłoki brzuszne. Są one zabiegami bezpiecznymi, charakteryzują się wysoką skutecznością oraz bardzo niskim odsetkiem nawrotów. Siatki mogą być implantowane w trakcie klasycznej operacji z nacięciem powłok brzusznych (operacja Lichtensteina, Gilberta-Rutkowa, PHS – Prolene Hernia System) lub w czasie zabiegów z wykorzystaniem laparoskopu (operacje TAPP, TEP, IPOM). Coraz większe zastosowanie w operacjach naprawczych przepuklin pachwinowych zyskuje właśnie technika laparoskopowa, której głównymi zaletami są zdecydowanie mniejszy ból pooperacyjny, szybszy powrót do zdrowia oraz pełnej sprawności fizycznej i aktywności zawodowej a także lepszy efekt kosmetyczny. Zabiegi tego typu mają jednak też swoje ograniczenia.
Przepuklina pachwinowa jest usuwana laparoskopowo przede wszystkim w leczeniu obustronnego rozwoju dolegliwości oraz jej nawrotu w miejscu uprzednio operowanym. Kolejnym wskazaniem do zabiegu laparoskopowego jest współistnienie innej choroby, np. kamicy pęcherzyka żółciowego, którą można leczyć razem z przepukliną w czasie tego samego zabiegu operacyjnego. Zastosowanie laparoskopu powinno być również rozważane u młodych, aktywnych fizycznie osób, którym szczególnie zależy na szybkim powrocie do pełnej sprawności. Europejskie Towarzystwo Przepuklinowe rekomenduje je również w leczeniu przepukliny pachwinowej u kobiet, ze względu na większe niż u mężczyzn, ryzyko nawrotu po operacjach klasycznych, oraz w przypadku przepuklin pachwinowych jednostronnych, w sytuacji gdy chirurg jest odpowiednio wyszkolony w technice laparoskopowej.
Hernioplastyka laparoskopowa wykonywana jest trzema sposobami:
- TAPP (Transabdominal Preperitoneal)
- TEP (Totally Extraperitoneal)
- IPOM (Intraperitoneal On-lay Mesh)
W operacjach TAPP oraz TEP siatka wszywana jest przedotrzewnowo, czyli na zewnątrz w stosunku do otrzewnej oddzielającej narządy wewnętrzne jamy brzusznej. Sposoby te różnią się jednak dojściem operacyjnym do okolicy pachwinowej. W przypadku operacji TAPP narzędzia laparoskopowe za pomocą, których wykonywany jest zabieg, umieszczane są w jamie brzusznej. W operacjach przepukliny metodą TEP dojście do okolicy pachwinowej uzyskuje się poprzez powłoki brzucha, bez otwarcia jamy brzusznej (dostęp całkowicie przedotrzewnowy). W metodzie IPOM operujący lekarz umieszcza narzędzia chirurgiczne w jamie brzusznej, a siatkę mocuje wewnątrzotrzewnowo, czyli na wewnętrznej powierzchni otrzewnej ściany brzucha.
Operacja przepukliny klasycznie metodą Lichtensteina
U pacjentów, którzy mają przeciwwskazania do wykonania zabiegu metodą laparoskopową zalecane są metody klasyczne.
W przypadku operacji przepukliny pachwinowej rekomendowaną metodą operacji otwartej jest metoda Lichtensteina, która polega na wykonaniu nacięciu skóry (około 10-15 cm) w okolicy pachwiny. W kolejnym etapie chirurg rozcina tkankę podskórną i powięzi aby dojść do kanału pachwinowego. Po zabezpieczeniu naczyń lekarz lokalizuje worek przepuklinowy, który następnie odprowadza do jamy brzusznej. Kanał pachwinowy zostaje zaopatrzony siatką przepuklinową, którą następnie przykrywa się rozcięgnami, mięśniami oraz powięziami ściany jamy brzusznej, a w ostatnim etapie skórą. W ranie pooperacyjnej zostaje umieszczony dren, który najczęściej usuwany jest w kolejnej dobie po zabiegu.
Operacje przepuklin
- przepuklina pachwinowa
- przepuklina pępkowa
- przepuklina brzuszna
- przepuklina kresy białej
- pozbycie się bólu
- wzrost komfortu życia
